Anders kan ook
De kortste afstand tussen 2 punten is de rechte lijn; maar vaak is dat niet de mooiste route.
Wales is Schotland niet, dat spreekt voor zich.
Vaak zijn de wedstrijden in Cymru erg technisch en bijgevolg zeer veeleisend voor hond en handler. Technisch o.m. door de complexiteit van de velden, minder uitgestrekt soms, maar o zo moeilijk.
Vele Belgische handlers hebben de oversteek over de plas al meerdere malen gemaakt.
Dolgellau, Bro Feistinoch , Aberystwyth, Vivod trial (de eerste maal gelopen in 1874) en vele, vele andere zijn zeker aanraders voor handlers die hun geluk eens in de UK willen beproeven.
Er zijn wel enkele hindernissen te overwinnen, Brexit permitted, is de oversteek eerder makkelijk. De Welshe taal is dat minder ...
Eens klaar aan de paal zijn er verschillende gevaren die een handler kan en vaak moet ondergaan.
Welsh mountain sheep bv. zijn niet erg gesteld op menselijk contact: een te felle lift , een ovewachte beweging van hond of handler
of zelfs een ritselende jas bij de pen, kan deze schichtige schapen zo verontrusten dat het parcours voltooien een hele opgave of zelfs onmogelijk wordt.
De wedstrijden zijn zeer strak getimed om niet te zeggen dat er weinig ruimte is om te falen. Maar gelukkig zijn er veel trials, vaak op één dag waarbij de handlers kris kras van de ene wedstrijd naar de andere pendelen.
Sommige zomerse zaterdagen kan je wel uit 5, 6, 7 verschillende wedstrijden kiezen of proberen ze allemaal te lopen.
In 2016 organiseerde Ceri Rundle een mooi pakket van wedstrijden op uitnodiging in Bodfari. In de thuisbasis van wijlen Glyn H. Jones worden op deze terreinen al zo"n 30 jaar wedstrijden georganiseerd.
Ceri is één van de dochters van de legendarische Glyn H. Jones (1927-2013)) die in de vorige eeuw naam maakte met zijn Bwlch lijnen, genoemd naar zijn woonplaats Bwlch Isaf, Bodfari.
Ook zijn fantatische boek "A way of live " over zijn leven als herder, en vooral hoe een collie te trainen, droeg bij aan zijn internationale faam.
De kwalificaties waren pittig maar de finale met 2X3 schapen was dat nog meer.
In het fragment ziet U Gethin Jones met Fran.
Gethin en zijn broer Elwin zijn Welshe handlers uit Cwm-y-Geifir, Llanarmon. Hun vader Glyn L. Jones is in België zeker geen onbekende.
De jury Aled Owen (2x wereldkampioen, 4 x international winnaar met 4 verschillende honden) hoeft geen verdere introductie.
Er zijn tal van moeiijkheden te overwinnen in dit onorthodoxe parcours: de outrun steil bergop via de poort, de schapen die blind staan als de hond in de juiste positie komt bij de lift, de mogelijke versnelling van de schapen bij het binnenlopen van het tweede terrein, enz.
Om nog maar niet te spreken van de positionering van de pen (zonder poort) in het derde terrein, waar er zo weinig ruimte is dat schapendrjven niet alleen een gehoorzame hond vergt, maar ook een handler die taktisch denkt.
In de run van Gethin ziet U hoe hij bij de pen op het juiste moment een paar stappen achteruit zet om geen druk te zetten op de schapen om ze bij de mond van de pen te laten komen.
Ook komt Fran op dat moment geen enkele keer recht vooruit om de schapen niet te verschrikken, maar flankt ze haaks bij elk commando.
Schapendrijven als schaken als het ware.
In de link kan U ook de andere runs verder bekijken, niet allemaal even succesvol als deze van Gethin.
Klasse is tijdloos
Johnny behoorde samen met MBE John Templeton, en de in België meer bekende Bobby Dalziel tot de absolute tophandlers van de vorige generatie.
Tot 3 maal won hij "the International" :
het kampioenschap tussen de beste 15 handlers van Engeland, Wales, Ierland and Schotland die op hun respectievelijke nationale kampioenschappen worden geselecteerd.
De wedstrijd bestaat uit een kwalificatie met 60 absolute toppers, gevolgd door een finale met dubbele outrun door 15 finalisten. De absolute must-win wedstrijd in het Verenigd Koninkrijk.
Ontegensprekelijk behoort hij bij de besten of all times. Met Spot, die U hier op de video zal zien, won hij 2 maal in 1991 and 1994 en 9 jaar later met Maid in Stranraer. {2003}
Met Rob won hij 2 maal het nationale kampioenschap.
Alom geapprecieerd om zijn stockmanship, stamde Johnny uit een generatie van herders uit de schotse borders streek. Zijn thuisbasis in Headshaw, Ashkirk nabij Selkirk is de ideale trainingsplek temidden glooiende, oplopende velden en duizenden schapen.
Hier ziet U Johnny en Spot tijdens een run in het kader van One Man and his dog uit 1993.
De aanpak is meer old school, extreme flanking is nog niet helemaal ingeburgerd, maar de schapenkennis van de gentleman-handler is groots.
De 7 mules (black face ooi x bluefaced leicester ram) worden op het fantastische terrein in Chadsworth estate , waar er later nog een international werd gelopen, haast perfect gehandeld. Het loopt zo goed dat het bijna evident en eenvoudig lijkt.
Quod non... Niets is minder waar.
De beheersing en intonatie die John legt in zijn stem en fluitsignalen zijn knap. Geen geschreeuw, geen gefluit wanneer de hond rond de paal komt, of bij de pen werkt, maar duidelijke en begeleidende bevelen die geen van de dieren , hond noch schapen, enerveert.
Door de perfecte outrun en lift zijn de schapen gedurende de ganse run onder controle, zelfs de single uit 7 verstoort ze niet , zodat de fantastische run wordt besloten met een zuivere pen.
Waarlijk een staaltje van uitzonderlijke samenwerking tussen man en hond. (Geniet U zeker nog van de accurate commentaar van de helaas ook reeds overleden Phil Drabble)
Inverlochlarig trial
Inverlochlarig trial valt in de categorie Hilltrial.
De wedstrijd is gelegen in het Trossachs National park in de provincie Stirling.
Het dorpje Balquhidder ligt pal in Rob Roy country. Deze schotse Robin Hood ( Robert Mac Gregor ° 1671) ligt hier begraven op het kerkhofje aan de oude dorpskerk.
Voor de handlers die houden van een uitdaging past Inverlochlarig in de lijst van Defaithy hill trial (Wales ) en Deerplay (Noord-Engeland )
Het 3 de weekend van juli organiseert Kevin Howlett met zijn vrienden een absolute toptrial waar je beter niet onvoorbereid naartoe komt. De sfeer is gemoedelijk en familiaal.
De weg naar de startpaal is een klein weggetje over een brug langs de rivier en vanaf dan sta je er met je hond alleen voor.
De outrun is zo'n 650 m steil bergop, de drive is eerder beperkt en pennen doe je in een pen, de grootte van 4 gegalvaniseerde poorten. Shedden hoeft niet.
4 ongemerkte blackface ooien staan niet te wachten op hetgeen erop hun afkomt.
Lie down is lang niet het belangrijkste; eigen initiatief van de hond om het juiste spoor te volgen op het ruwe terrein om de schapen niet te verliezen is absoluut essentieel.
De trial hanteert het principe "entry on the field" dwz dat je ter plaatse bij aankomst je kan aanmelden en inschrijven. Niet elke handler wenst na confrontatie met het terrein en de schapen echter nog een poging te wagen...
Alhoewel het een Open trial is waar er punten zijn te verdienen als prekwalificatie voor het Schots Nationaal kampioenschap, zijn het toch de locals die met de prijzen naar huis gaan.
Peter Martin is één van hen.
Als voltijds herder bestaat zijn beroep erin dagelijks anderen te assisteren om de schapen uit deze bergen te verzamelen om ze vervolgens te behandelen. Dit kan zijn ontwormen, scheren, spenen enz.
De dagelijkse training die de honden op deze manier zowel mentaal als fysiek krijgen, maakt ze top fit om op elke andere kleinere wedstrijd maximum te presteren. Peter haalde vanzelfsprekend al vaak het Nationale single en brace team.
De lokale rassen zijn meestal blackface maar ook de North country cheviots zijn in deze contreien goed vertegenwoordigd.
Black Jim
.
Zwarte Jim heeft - presence - te over.
Ook zijn resultaten zijn bewonderenswaardig o.m.historische 3 de plaats WK 2008 ( LLandeilo / Wales)
3 aartsmoeilijke handelbare mule hoggs (jaarlingen leicester ram x blackface ooi ) worden op een smal veld (de breedte van een voetbalveld) in het prachtige dorpje Skipness (Campletown) aan de westkust van Schotland rond het veld gestuurd, op de juiste plaats gehouden, gepend om te eindigen met een single.
Duwen is niet nodig; zonder perfecte flanken en een deadstop is het resultaat wellicht heel anders...
Wedstrijd telde als één van de prekwal om deel te nemen aan het Schotse nationale kampioenschap.
L'alternative est également possible
La droite est la plus courte distance entre deux points; mais ce n'est souvent pas la plus belle.
Le timing des runs est très serré, pour ne pas dire qu'il y a peu de place pour l'échec. Mais heureusement, il y a de nombreuses épreuves, souvent en une seule journée où les conducteurs font la navette d'une course à l'autre.
Gethin et son frère Elwin sont des conducteurs gallois de Cwm-y-Geifir, Llanarmon. Leur père, Glyn L. Jones, n'est certainement pas un étranger en Belgique.
la classe est intemporelle
Johnny Wilson est pour certains sur le continent, assez injustement, un conducteur moins connu.
Johnny a appartenu avec le MBE John Templeton, et le plus célèbre en Belgique Bobby Dalziel aux top handlers absolus de la génération précédente.
le championnat entre les 15 meilleurs handlers d'Angleterre, du Pays de Galles, d'Irlande et d'Écosse sélectionnés lors de leurs championnats nationaux respectifs.
Largement apprécié pour son savoir-faire, Johnny est issu d'une génération de bergers de la région de la frontière écossaise. Sa base à Headshaw, Ashkirk près de Selkirk, est le lieu d'entraînement idéal au milieu de champs vallonnés et de milliers de moutons.
L'approche est plutôt vieille école, le flanking extrême n'est pas encore complètement établi, mais la connaissance des moutons du gentleman-handler est grande.
Le contrôle et l'intonation que John met dans sa voix et ses sifflements sont magnifiques. Pas de cris, pas de sifflement lorsque le chien contourne le poteau ou travaille à l'enclos, mais des ordres clairs et accompagnant le chien qui n'excitent aucun des animaux, chien ou mouton.
Inverlochlarig trial
Le concours Inverlochlarig se situe dans la catégorie "Hilltrial".
Le concours se déroule dans le parc national de Trossachs, dans la province de Stirling.
.
Le village de Balquhidder est situé en plein pays de Rob Roy. Ce Robin des Bois écossais (Robert Mac Gregor ° 1671) est enterré ici dans le cimetière de l'ancienne église du village.
L'interprétation de Liam Neeson dans le film du même nom a certainement contribué à la mystification du personnage.
Le troisième week-end de juillet, Kevin Howlett organise avec ses amis un concours de haute qualité où il vaut mieux ne pas venir sans être préparé. L'atmosphère est amicale et familiale.
4 brebis à face noire non marquée n'attendent pas ce qui va leur arrivé.
Le "lie down" n'est pas le plus important ; l'initiative du chien pour suivre la bonne piste afin de ne pas perdre les moutons est essentielle. Vous n'y arriverez pas avec uniquement "come bye", "away" et "lie down" . Ce sera dur sans expérience du travail en montagne.
Le concours pratique le principe d'insription sur site c.a.d. que vous pouvez vous annoncer et vous inscrire sur place immédiatement après avoir atteint votre destination. Pas tous les conducteurs désire encore tenter leur chance aprè onfrontation avec le terrain et les moutons.
Ce sont les locaux qui rentrent chez eux avec les prix bien qu'il s'agisse d'une épreuve ouverte où il y a des points à gagner en tant que préqualification pour le championnat national écossais.
En tant que berger à plein temps, son travail consiste à aider les autres chaque jour à rassembler les moutons dans les montagnes et à les soigner ensuite. Il peut s'agir de vermifugation, de rasage, de sevrage, etc.
Black Jim
Stuart Davidson avec Jim
Ses résultats sont également admirables, y compris la 3 ième place historique à la Coupe du monde 2008 (LLandeilo / Pays de Galles).
Trois Mule Hoggs (un bélier leicester d'un an et une brebis face noire) extrèmement difficiles à manipuler sont placés sur un terrain étroit (de la largeur d'un terrain de football) dans le beau village de Skipness (Campletown) sur la côte ouest de l'Écosse. Le chien tient les moutons au bon endroit, exécute un pen parfait pour terminer avec un single.
The other way
The sraight line is the shortest distance between two points; it is not always the most beautifull.
The runs are very tightly timed not to say there is little room for failure. But fortunately there are many trials, often in one day where the handlers commute criss-cross from one race to the next.
The qualifications were tough but the final with 2X3 sheep was even more so.
Gethin and his brother Elwin are Welsh handlers from Cwm-y-Geifir, Llanarmon. Their father Glyn L. Jones is certainly no stranger in Belgium.
The jury Aled Owen (2x world champion, 4 x international winner with 4 different dogs) needs no further introduction.
There are many difficulties to overcome in this particular run: the outrun steep uphill through the gate, the sheep standing blind when the dog comes into the right position at the lift, the possible acceleration of the sheep when entering the second terrain, etc.
class is timeless
Johnny belonged, together with MBE John Templeton, and the in Belgium more known Bobby Dalziel, to the absolute top handlers of the previous generation.
Up to 3 times he won "the International" :
the championship between the best 15 handlers of England, Wales, Ireland and Scotland selected at their respective national championships.
The competition consists of a qualification with 60 absolute top handlers, followed by a double outrun by 15 finalists. The absolute must-win match in the United Kingdom.
It is undeniably one of the best of all times. He won 2 times in 1991 and 1994 with Spot, which you will see here on the video, and 9 years later with Maid in Stranraer. {2003}
With Rob he won the national championship twice.
Widely appreciated for his stockmanship, Johnny descended from a generation of shepherds from the Scottish Border region. His home base in Headshaw, Ashkirk near Selkirk is the ideal training place amidst rolling, ascending fields and thousands of sheep.
Here you can see Johnny and Spot during a run in the framework of One Man and his dog from 1993.
The approach is more old school, extreme flanking is not yet fully established, but the sheep knowledge of the gentleman-handler is great.
The 7 mules (black face ewe x bluefaced leicester ram) are handled almost perfectly on the fantastic grounds in Chadsworth estate, where an international run was later made. It runs so well that it seems almost obvious and simple.
The control and intonation that John puts into his voice and whistles are beautiful. No shouting, no whistle when the dog comes around the pole, or works at the pen, but clear and accompanying commands that do not excite any of the animals, dog or sheep.
Inverlochlarig trial
.
Liam Neeson's rendition in the film of the same name has certainly contributed to the mystification of the character.
Kevin Howlett and his friends are organizing the 3rd weekend of July an absolute toptrial where you better not come unprepared. The atmosphere is friendly and familial.
The road to the starting point is a small road over a bridge along the river and from then on you are on your own with your dog.
The outrun is about 650 m steep uphill, the drive is rather limited and you have to pen in a pen, the size of 4 galvanized gates. Shedding is not necessary.
4 unmarked blackface ewes are not waiting for what's coming to them.
Lie down is far not the most important; the dog's own initiative to follow the right track in order not to lose the sheep in the rough terrain is essential. With come bye, away and lie down alone, you won't make it here. Experience with mountain trials is a must.
The trial works with the "entry on the field" principle. This means that you can register on location immediately after arrival.Not every handler is still ready to take a chance after discovering the terrain and the sheep!
Although it is an Open trial where there are points to be earned as prequalification for the Scottish National Championship, it is the locals who go home with the prizes.
Peter Martin is one of them.
As a full-time shepherd, his job is to assist others on a daily basis to collect the sheep from these mountains and then treat them. This can be worming, shaving, weaning etc.
The daily training that the dogs receive in this way both mentally and physically, makes them top fit to perform at any other smaller competition. Peter has of course often made it to the National single and brace team.
The local races are mostly blackface but also the North country cheviots are well represented in these areas.
Black Jim
Stuart Davidson with Jim
3 difficult to handle mule hoggs (yearlings leicester ram x blackface ewe ) are placed on a narrow field (the width of a football field) in the beautiful village of Skipness (Campletown).